HANİ SÖZ VERMİSTİK

Hani Söz vermiştik ya birbirimize ßir mart ayında
Hani yeminler etmiştik ya birbirimize , birbirimizden başkasının olmayacağız diye
Hayaller kuruyorduk ya seninle o güzel geçen aşk hikayemizde
Birbirimizin oluyorduk ya hayallerimizde
Kimseler olmayacaktı ya dünyamızda birbirimizden başka
işTe ßenim dünyamda kimse yok artık
Sen gittikten sonra
Şimdi kimbilir yine kime söz veriyorsun kiminle ne hayaller kuruyorsun
ßen hala devam ediyorum seninle olan hayallerimi kurmaya
Eskisinden tek farkı önceden hayallerimizi birlikte kurardık
Şimdi ise ben senli hayallerimi tek başıma kuruyorum
Senin yokluğunla birlikteyim artık
Sensizliği sever oldum..ßende o kadar büyük bir aşk bıraktınki sensizlikte bile mutlu olabiliyorum


Tek başımayım artık biliyorum geri dönmeyeceksin
Sensiz bu dünyanında bir önemi yok aslında
Hasretinle başa çıkamıyorum artık .. Kalbimin haykırışlarını yok sayamıyorum artık
Ne kadar seviyorum desemde boş biliyorum..Gelmeyeceksin..Gittin bir kere çünkü
Ne kadar sensiz olamıyorum desemde gelmeyeceksin tekrar aşkım demiyeceksin tekrar benım olmayakcasın

18 Yaşında bıraktım ben yaşamı
16 yaşında başlamıştım oysaki
19 yaşımda virane bir haldeyim
3 senede kimsenin yaşayamayacağı güzellikler ve acılar yaşadım
Hepsi senin gelmen ve gitmenle başladı ve son buldu
Sen geldin ben yaşamı öğrendim
Sen gittiğinde ben ölmeyi özlüyorum


Şimdi kimlerlesin kim bilir..Kimlere diyorsun aşkım, herşeyim..
ßelki senin için basit sıradan bir aşk oyunuydu bizim yaşadığımız
Ama ßenim için sen herşeydin , herkesten önemliydin..

Yine bir mart ayındayız fakat bu sefer sensiz bir mart ayı..
Sensizliğin 6.ayındayım
Seninle geçen 2 küsür yıl sensiz geçen 6 aydan daha kısa gibiydi benim için..
Artık öLümü özLüyorum senin yerine sen gelmezsin belki o gelir


CANSU YILDIZ

SENİ YAGMURDAN SONRA SEVECEM

Şimdi git..
Say ki, seninle içinden sevda geçen bir türkü söylemedik.. Say ki, gece mektuplarını, en güzel aşk şiirlerini beraber ezberlemedik..
Say ki, sevda trenini kaçırdığım durakta bir süre beraber beklemedik..
Sen git..
Ben gelemem bu yürekle..
Ya da kal..
Eylül yağmurlarını bekle..

Seni yağmurdan sonra seveceğim..
Saçlarıma ak düşmemiş halimle..
Sen yaşlardayken..
Onsekizimde, yirmimde..
Seni yağmurdan sonra seveceğim..
Kaldırımların ıslak ve temiz haliyle..
Yaşlı yüzüm delikanlı yüreğimle..
Seni yağmurdan sonra seveceğim..
Aşksız geçen onca yılı yakacağım..
Sevda alevinde kendi ellerimle...

Şimdi git..
Say ki, seninle sahildeki çardakta hiç dondurma yemedik..
Say ki, oturup konuştuğun yaşlı ve yabancı bir adamdı..
Ve sevdadan hiç söz etmedik..
Say ki, hiç gülmedik..
Aynı şeyleri sevmedik..
Ve yağmurdan sonra beraber yürümedik..
Seni yağmurdan sonra seveceğim..
Kimse bilmeyecek, herkesten gizleyeceğim..
Yağmurdan sonraki toprak kokusu olacak havada..
Seninle gökkuşağının altından geçeceğim..
Seni yağmurdan sonra seveceğim..
Ve seni sevdiğimi kimseye söylemeyeceğim..
Belki bu dünya gözüyle gördüğüm son yağmur olacak..
Islak kaldırımlarda sırılsıklam yürüyeceğim..
Ben seni yağmurdan sonra seveceğim..
Ve bir gün ölürsem yeşil gözlerinde öleceğim

ALINTIDIR:

GÜNAHSIZ AŞK

Zamansız gözlerini ufka dikişin var ya
Beni benden edişin
Hesap vermeden
Sormadan
Söylemeden sevişin
Buğulu gözlerinde
Bakışların beni bırakır gider ya
Sadece
Sadece sen yokken kendime gelişim
Umulmadık bir yerinde hayatın
Ciğerlerini söküp atarcasına
Kalbindekileri haykıracakmış gibi
Karşımda duruşun
Ve bir kelime bile etmeden
Çekip gidişin
Ve susuşun var ya...

Şakağıma dayanmış bir namlunun
Tetiğini çekmeyişin
Oluk oluk cana hayat veren kanı
Şahdamarda kesişin
Ve beni benden edişin
En yaşanacak zamanında
yaşanmamışlıkların
Çekip gidişin
Ve aşktan ölürken dahi
Sevmiyorum deyişin


ALINTIDIR:
Ve günahsız gidişin
Beni günaha sokar ya...

Aşk Üstüne

Bir aşk için yapabileceğin her şeyi yaptığına inanıyorsan ve buna rağmen hala yalnızsan, için rahat olsun. Giden zaten gitmeyi kafasına koymuştur ve yaptıkların onun dudağında hafif bir gülümseme yaratmaktan başka hiçbir işe yaramayacaktır.



Sen kendini paralarken o her zaman bahaneler bulmaya hazırdır. Hani ağzınla kuş tutsan "Bu kuşun kanadı neden beyaz değil?" diye bir soruyla bile karsılaşabilirsin.. iki ucu keskin bıçaktır bu işin. Yaptıklarınla değil yapmadıklarınla yargılanırsın her zaman. Bu mahkemede hafifletici sebepler yoktur. İyi halin cezanda indirim sağlamaz.



Sen, "Ama senin için şunu yaptım" derken o, "şunu yapmadın" diye cevap verecektir. Ve ne söylesen karşılığında mutlaka başka bir iddiayla karşılaşacaksındır. Üzülme, sen aşkı yaşanması gerektiği gibi yaşadın.Özledin, içtin, ağladın, güldün, şarkılar söyledin, düşündün, şiirler yazdın. "Peki o ne yaptı" deme. Herkes kendinden sorumludur aşkta. Sen aşkını doya doya yaşarken o kendine engeller koyuyorsa bu onun sorunu. Bir insan eksik yaşıyorsa, ve bu eksikliği bildiği halde tamamlamak için uğraşmıyorsa sen ne yapabilirsin ki onun için? Hayatı ıskalama lüksün yok senin. Onun varsa, bırak o lüksü sonuna kadar yaşasın.



Her zamanki gibi yaşayacaksın sen. "Acılara tutunarak" yaşamayı öğreneli çok oldu. Hem ne olmuş yani, yalnızlık o kadar da kötü bir şey değil. Sen mutluluğu hiçbir zaman bir tek kişiye bağlamadın ki.... Epeydir eline almadığın kitaplar seni bekliyor.Kitap okurken de mutlu oluyorsun unuttun mu? Kentin hiç görmediğin sokaklarında gezip yeni yaşamlara tanık olmak da keyif verecek sana.Yine içeceksin rakını balığın yanında. Üstelik dilediğin kadar sarhoş olma özgürlüğü de cabası....



Sen yüreğinin sesini dinleyenlerdensin ve biliyorsun aslolan yürektir.Yürek sesi ne bilmeyenler, ya da bilip de duymayanlar acıtsa da içini unutma; yasadığın sürece o yürek var olacak seninle birlikte. Sen yeter ki koru yüreğini ve yüreğinde taşıdığın sevda duygusunu. Elbet bitecek güneşe hasret günler. Ve o zaman kutuplarda yetişen cılız ve minik bitkiler değil, güneşin çiçekleri dolduracak yüreğini...



Hayatı ıskalamaya lüksün yok senin.....



Nazım HİKMET

BİR AYRILIGIN ANOTOMİSİ

insanların birbirini tanıması için en iyi zaman, ayrılmalarına en yakın zamandır" der dostoyevski...


veda acısı, kabuğunu soyar insanın; yaldızını kazıyıp çırılçıplak ortaya serer.birlikteliğin örttüğü tüm kusurları, ayrılık sergiler.bir ayrılık arifesinde helalleşilir ve o an hakiki tabiatlarıyla yüzleşilir.



"ölene kadar" diye söz verilmiştir, ama "ölüm yolunda" başka tercihler belirmiştir.



kararsız prensesin vicdanı azap çekerken 7 cücelerin somurtkanı "aklını başına al" diye fısıldar kulağına; haytası ise "kalbinin sesini dinle" diye çekiştirir eteğinden...



hep hayran bakan gözlere, hatalar takılmaya başlar.



"ama"yla biter alelade iltifat cümleleri:



"sen iyi bir insansın, ama arkadaşların kötü", "seni seviyorum, ama bu ilişkide mutlu değilim", "ben başka türlü bir beraberlik düşlemiştim" vs.. vs...



sonra gelsin uykusuz geceler...bir türlü karar verememeler...ruhen gidip gelmeler..."hele biraz daha zaman geçsin" diye nikah ertelemeler...



birlikteymiş gibi yaparken, sevecek başka yüzler, yüzecek başka denizler kollamalar...



"aslında bütün bunlar bizim iyiliğimiz için"e kendini inandırmalar...



sonrası hep aynı:



bekleyenin "hani sonbaharda buluşacaktık. hazan geldi geçti, sen gelmez oldun" sızlanmaları...



bekletenin "geliyorum az kaldı" oyalamaları...



bittiğini bile bile işi uzatmalar; söyleyemedikçe hepten batağa saplanmalar...terke makul bir gerekçe ararken hepten çarşafa dolanmalar...veda konuşmasında süslü iltifat cümlelerinin arasına, o cümleleri hiçleştiren mayınlar serpiştirmeler... üzgün görünmeler... bağış dilenmeler "...ama kaçınılmazdı" demeler..."sözünden caydın"yakınmalarını "sen de eski sen değilsin. değişmişsin" diye göğüslemeler... asıl kendinin değiştiğini bilmezden gelmeler... ve son sahne:



terk edenin o mahcup "gönlüm başkasında" itirafına karşılık terk edilenin kırık çalımı:



"uğurlar olsun! ben yoluma devam ediyorum". ihanetler böyledir:ilki, bir yenisine gebedir; ikincisi daha az acı verir. ondan sonra dur durak yoktur: güvenilmez aşık, sevdikçe kıran, gezdikçe ardında bir kırık kalpler mezarlığı bırakan biçare dervişe döner. artık acılara hapsolmuştur: buluşmak istedikçe ayrılacak, birleşmeye çalıştıkça parçalanacak, sonunda terk ettiklerinin "ah"ı tutup terk edildiğinde mukadder yalnızlığına kapanacaktır.



Can DÜNDAR

Aç Gözlerini

En sevdiğin elbiseni giydim
Bu gece kokunu sürdüm
Solgun yüzünü okşadım
Sessizce saçlarından öptüm
Yazdığın mektupları okudum
Kana kana su içer gibi
Plaklarını çaldım ah!
En çok o şarkıda özledim seni.

Issızlık kapıyı çaldı, açmaya korktum
gece yarısı
Şehir uykuya daldı, baktım dışarıya
katran karası
Rüzgar telaşla kokunu getirdi bana
aldım koynuma
Buseni hafızamdan koparıp
iliştirdim dudaklarıma
Üşüdüm karanlıkta
Tenine dokundum hissetsin diye
Aç gözlerini

Erguvanlarına su verdim
İçerken benimle konuştular
Yastığını okşadım, kokladım
Anılar uçuştular
Soluğun saçlarımı yaladı sanki yine
bir meltem gibi
Teninin kokusu karıştı kokuma
Yakıştılar

Boğuldum karanlıkta
Yanı başımdasın benden çok
uzaklarda
Ellerimi tut dokun bana
Aç gözlerini.

Attım kendimi caddelere
Yeşil ceketin sardı beni
Yürüdüm üstüne karanlığın korkusuz
Tuttum ellerini.


Can Dündar

Öyle Özlüyorum ki Sesini...

Öyle özlüyorum ki sesini
Beni sevdiğin zamanların namelerini…
Gözlerindeki aydınlığı görmeyeli kim bilir kaç zaman oldu
Kaç ömür geçti üzerinden

Hasretler besledim
Acılarımı büyüttüm de mezun ettim bedenimden
Nasıl bir sebebin vardı bilmiyorum
Terk edip gitmek için??
Gün doğumlarından, yakamozlardan kaçmak için
Nasıl bir sebebin olabilirdi ki zaten?

Özledim…
Tenindeki ıhlamur kokusunu
Kirpiklerinden karşıladığım sabahları özledim
Yokluğuna ağır bedeller ödedim

Ama hala yoksun…
İstanbul’un yosma kokulu sokaklarında geziyorum
Hiçbir kadın benzemiyor sana

Gülümse…
Bu dünya da bana senden kalan tek şey
Hayalin şimdi
Özledim diyorum ya
Gülüşünden karşılarım yokluğunu…

10.06.2006 10:00

Nazlı Demir

İnadına Seviyorum

Ne zaman aklıma gelsen bir acayip oluyorum
Levent Kırca’yı bile ben ağlayarak izliyorum
Bana değer vermiyorsun sevmiyorsun biliyorum
Karşılığı olmasa da inadına seviyorum

Düştüğüm bu karasevda düşmanımı bile üzdü
Espri dolu bu adam birden mateme büründü
Bendeki bu çöküntüyü Metin Şentürk de görürdü
Sen oralı olmasan da inadına seviyorum

Yakışıklı olmasam da Ciguli’den halliceyim
Sen de Afrodit değilsin bu gerçeği gör güzelim
Malım mülküm olmasa da yüreğimle emrindeyim
Gözün beni görmese de inadına seviyorum

Senin anlayışsızlığın Reha Muhtar’ı da geçti
İçim yanıyor diyorum sanıyorsun ki çay içti
Binlerce güzel içinden kalbim nasıl seni seçti
Aklım buna ermese de inadına seviyorum

Başkalarına zor değil etrafına neşe saçmak
Mehmet Ali Erbil gibi her gelene kucak açmak
Bense beceremiyorum aşkına olmuşum tutsak
Her gün bin kırbaç vursan da inadına seviyorum

Benim çektiğim çileyi Sibel Can bile çekmedi
Köle Isaura bile bu kadar hor görülmedi
Aynalı Tahir pes etti benim sabrım tükenmedi
Ömür boyu beklesem de inadına seviyorum

Seni düşüne düşüne beynimi mahvedeceğim
Ebru Gündeş gibi birgün yerlere serileceğim
Biliyorum ben bu aşkın hayrını görmeyeceğim
Bir sonumuz olmasa da inadına seviyorum.

ali ata

Beni Aşka Terkettiğin İçin Seviyorum Seni

bir sır- çocuksun, yalnızca aşk açık sende
ne sen kalıyorsun ne o, aşktan başka
biri yok, gel, aşk istediği için varsın
ne onu kurtarıyorsun ne kendini, aşktan başka
biri yok, git, aşk istediği için yoksun

ayrılıktan değil, taşıdığı saflıktan konuşursun;
ayrılık sana dönmektir, yeniden bana
ruhumuz öpüşür ya, başkasındayken ağzımız
gövde gözaltındadır, oysa ruhumuz sereserpe
seni senden beni benden bağışlar birbirimize

bir sır- çocuksun, aşkla açıyorsun kullandığın herşeyi
burda değilsin, çoktun çekilmişsin ve seninle
gitmiş senin olan, her zamankinden çoksun bu evde
çünkü aşk hepimizden çalışkandır, ben duruyorum
vefa aşk listesindeki ceza nöbetine

bu karanlıkta daha iyi görüyorum seni
aynı tünelden geçiyorsun gelişte ve gidişte
kavuşmaya, ayrılığa aynı yolu kullanıyorsun
beni büyüten aşktan söz ediyorum, yolculuğa övgü
zaman yok ki aşktan başka, uykusuzluğa övgü

bir sır- çocuksun, baştan çıkarır gibi açığa çıkardın beni
ayrılık mı; beni aşka terkettiğin için seviyorum seni!


Haydar Ergülen

Sabahın Köründe Aşk Uyutmaz Şairi

Bakıp da dalıp gitsem sevgilimin
Mavi gözlerinin serin sularına
Oyunlardan, yalanlardan, rollerden uzak
Haykırsam sevgimi sevgilimin nurlu simasına
Alıp da gitsem tutup küçük ellerinden
Düşsek sevgi yollarına
Sonsuza dek yaşatsak bu aşkı
İki bedende tek bir ruhla

Henüz güneş bile uyanmamış
Yatıyor dağların arkasında
Oysa ben dimdik ayakta
Ürperiyorum sevginin yokluğunda
Seni düşünür, seni düşler, seni özlerim
Ne kadar uzakta olsan da güzelim
Hayalin her an yaşıyor yanımda


Korkut Sabah Çelik

Kabirden Sevgiliye

...
Sen yürürken kaldırımlarda yaklaştım ardın sıra
Dalgın bir halin vardı akşam üstüydü bulutlar hüzünlü
Gökyüzü onlara kızıyordu, onlarda sen gibi ağlıyordu
Yanında olup ellerini tutabilseydim
Gözyaşların olmayacaktı
Alın yazımızmış elden bir şey gelmiyor
Doktorlar anca 1 ay daha yaşattılar yatakta
Birazdan seni bu yolda da yanız bırakacağım
Ziyaretçilerim gelecek acılarıma acı katacak
Onca döktürdüğüm göz yaşının hesabını soracaklar
Anlayacağın yitip gitmek de acıları dindirmiyor
Halbuki hep yitip gidenler kurtuluyor derdik
Ahhh gözlerinden akan yaşlarına bir kez dokunabilsem
Alsam yanıma kendi gözyaşlarıma katabilsem

Canım benim yine geliyorsun izin çıktı bana
Yolunun sonunda benim yanıma geleceksin
Toprağıma su yerine yine göz yaşı dökeceksin
Geçen gelişindeki yağmurlar yok ama sende yine göz yaşı var
İçine girince daha iyi anlıyor insan
Toprak çok aç
Göz yaşlarını hemen yutup yok ediyor ulaştırmıyor bana
Sevdiklerimin her gelişinde izinliyim burada
Keşke beni duyabilsen her gün gelebilsen kabrime
Acılardan kaçmak istiyor insan buradada
Zaman yıkıp gidiyor acılarıda
Baksana başta hergün gelirken
Şimdilerde arefeleri geliyorsun, gelebiliyorsun
Biliyorum yarınlarda onuda yapamayacaksın
Çocuklarda kendi telaşındalar onlara kıyamam
Sen geldiğinde bende birkaç saniyeliğine
Onları görmeye gidip geliyorum
Nasılda büyümüşler, zıpkın gibi olmuşlar
Bensiz büyüttüğün için çok üzgünüm
Hayallerimizin bir parçasında buluşmuşlar
Çocuklukları gibi bahtlarıda çok güzel olmuş
Seninde zamanın azalıyor gibi
Dediğin gibi hastaneleri yurt edinmişsin
Sende gelirsen buraya artık izin alamayacağım
Biraz daha diren be canım ne olur
Bir dahaki gelişine başucuma ektiğin armutlarda olacak
Çocuklarıda getir yesinler, doya doya bakayım onlara

Hangi ANA'ya ceza verilebilirki
Burda Peygamberlerden sonra en büyük hürmet
En büyük güzellikler ANA'lara veriliyor
Dünya'daki büyük görevinizin karşılığı
Anaların ayağının altındaki CENNET'ine geleceksin, geliyorlar
Yüzünü sürüp torağıma ağlama artık n'olur
Senin gelişin ödül bana, sağol.
Keşke hepimiz sağ iken mezarlıkları piknik yerine çevirebilseydik
Mezarlıklardan "hortlak" çıkacak gibi korkmasaydık
Din adamlarına baş kaldırsaydık
Bayramdan bayrama uğramasaydık
Ölülerimizi unutmasaydık
Dirilerimizi de unuttuğumuz gibi
Ölenle ölünmüyor ama ölenlerde öldüğü ile kalmasaydı

Bursa - 13.03.2007

Ecevit Tunç

BABA HASRETİ

Adınla, şanınla, sen bir ekoldün
Giyimin kuşamınla bir dekordun
Senin varlığın bana güven verirdi
Senin nasihatin bana ümit verirdi

Bayram, senin gibi olmayı özenirdi
Tüm mimik hareketini taklit ederdi
Seninle hayatı yaşamak ne güzeldi
Seninle yaşamak, her şeye bedeldi

İlk ata binme zevkimi seninle tattım
İlk korkumu, senin himayende attım
Bütün ilklerimi senin sayende tattım
Seni kaderle kaybettim kara bahtım

Gözüm simana, gönlüm sevgine hasret
Kolum koluna, kulağım o sesine hasret
Bütün benliğim, senin benliğine hasret
Yetim şair Bayram babasına çok hasret

Senin hasretin, bana çok mu çok koydu
Senden ayrılalı, sayısız aylar, yıllar oldu
Görenler benden ziyade, hep seni sordu
Ama senin ölümünü anlatmak çok zordu

Çünkü inanmak istemiyordu dostların
Atıcılığın ve de efeliğinle ün yapmıştın
Hep anlatırlar bir atışla 9 kuş vurduğunu
Sadakatinle gönüllerdeki taht kurduğunu

Sensiz geçen günlerim ay, aylarım yıl oldu
Gittiğinden beri, en yakınımız bile, el oldu
Bıraktığın o üç çiçeğe de kırağı vurup soldu
Bıraktığın servete, yağmacılar hep el koydu

Senin hasretin sanki içimde yanan bir kordu
Senin hasretin ve hayatın o acıları çok zordu
Şair Bayram, "gelse de vuslat, bitse bu hasret"
Yoksa, daha ölmeden bitirecek beni bu hasret


BAYRAM TUNCA

EŞK NEYSE ONU YAŞİYAH(azerice şiir)

Sen meni sev, men seni sevim
Sen menin için yan
Men seni severah yanim dutuşim
Glasik eşk neyse onu yaşiyah

Ya da sevme haberin olmasın
Men sana sevdalanıp dolaşim
Platonik eşk neyse onu yaşiyah

Sevdada oturah, yiyah içah
El ele olah, gan kusah
Tombilik eşk neyse onu yaşiyah

İstersen sevdandan kendimi kesim
Sağımı solumu doğriyim biçim
Psikopatik eşk neyse onu yaşiyah

Eyle sevah ki gara sevda olah
Araplara benziyeh gapgara olah
Gara eşk neyse onu yaşiyah

Yalan söylemiyah, hep dogru diyah
Beraber oturah beraber yiyah
Realist eşk neyse onu yaşiyah

Birbirimize türkü söyliyah, mizildiyah
El ele tarlalarda, bostanlarda gezah
Romantik eşk neyse onu yaşiyah

Kediyi, gudiği sen diye sevim
Sen de horozi, guliği men diye sev
Sembolik eşk neyse onu yaşiyah

Gel el ele tutuşip kendimizi elehtriğa verah
Zangir zangir titriyah, ölmiyah
Elektronik eşk neyse onu yaşiyah

Ahırlarda, komlarda buluşah
Tezek agalahlarının dibinde oturah
Otantik eşk neyse onu yaşiyah
Alintidir...